Termin zgromadzenia wierzycieli w celu głosowania nad układem a doręczenia korespondencji podmiotom zagranicznym
Od dnia wejścia w życie ustawy prawo restrukturyzacyjne coraz więcej podmiotów korzysta z możliwości restrukturyzacji swojego zadłużenia. Znaczna ilość z nich dokonuje wyłącznie restrukturyzacji w zakresie wymagalnych zobowiązań, a nie w zakresie posiadanego majątku.
Wyznaczenie terminu zgromadzenia wierzycieli
Powyższe wynika z faktu, iż w stosunkowo krótkim czasie chcą się porozumieć z wierzycielami, zawrzeć układ, a następnie go wykonać. Z przepisów ustawy wynika bowiem, że Sędzia-komisarz po złożeniu do akt spisu wierzytelności lub jego zatwierdzeniu (w zależności od rodzaju prowadzonego postępowania upadłościowego) oraz złożeniu planu restrukturyzacyjnego niezwłocznie wyznaczy termin zgromadzenia wierzycieli. Samo wyznaczenie przez Sędziego terminu może i jest niezwłoczne, jednak ustalenie samego terminu zgromadzenia wierzycieli to zupełnie inna kwestia. Sędzia-komisarz wyznaczając bowiem termin zwołania zgromadzenia wierzycieli musi wziąć pod uwagę nie tylko kwestię wolnego terminu sali rozpraw, ale także kwestie doręczeń zawiadomień dla wierzycieli o zwołaniu zgromadzenia wierzycieli w celu głosowania nad układem, w szczególności jeśli dłużnik ma wierzycieli zagranicznych.
Regulacja w zakresie zawiadomień wierzycieli zagranicznych
Przepisy prawa restrukturyzacyjnego regulują kwestie dokonania obwieszczenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym o zwołaniu zgromadzenia wierzycieli (art. 105 p.r.). Brak jest jednak w nich regulacji w zakresie dokonania wierzycielom zagranicznym doręczeń propozycji układowych, karty do głosowania i pouczeń.
W związku z powyższym ustalając jak doręczyć wierzycielom zagranicznym wymaganych przepisami prawa restrukturyzacyjnego dokumentów Sędzia-komisarz wspomaga się odpowiednio przepisami kodeksu postępowania cywilnego (art. 209 p.r.). Zgodnie z regulacją obowiązująca w postępowaniu cywilnym Sąd w zakresie doręczeń na terenie UE dokonuje doręczeń podmiotom zagranicznym zgodnie z Rozporządzeniem nr 1393/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z 13 listopada 2007 r. dotyczącego doręczania w państwach członkowskich dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych i handlowych oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1348/2000 (dalej jako „Rozporządzenie”). Z kolei w zakresie podmiotów, których siedziba znajduje się poza granicami UE na podstawie umów bilateralnych lub multilateralnych, wśród których najważniejsza jest Konwencja haska o doręczaniu za granicą dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych i handlowych z 15 listopada 1965 r. (dalej jako „Konwencja”).
Obowiązkowe tłumaczenie doręczanych zawiadomień
Regulacje w zakresie doręczeń w sposób oczywisty wpływają na późniejsze wyznaczenie terminu zgromadzenia wierzycieli w celu głosowania nad układem. Wynika to z faktu, że Rozporządzenie wymaga, aby przesłana korespondencja została przetłumaczona na język urzędowy lub język, który odbiorca rozumie. Z kolei Konwencja nie nakłada takiego obowiązku, ale tłumaczenia może zażądać organ centralny, który przekazuje dokument sądowy. Podkreślić także należy, że obowiązek tłumaczenia danego dokumentu może wynikać także ze wspomnianych umów bilateralnych czy multilateralnych.
Ponadto przepisy dotyczące doręczeń korespondencji pomiędzy państwami mogą określać inny sposób doręczenia, niż powszechnie stosowana przesyłka pocztowa. Powyższe również będzie wpływało na późniejszy termin wyznaczenia terminu zgromadzenia wierzycieli.
W jaki sposób można zatem wspomóc Sąd w niezwłocznym wyznaczeniu terminu zgromadzenia wierzycieli w celu głosowania nad układem?
Jednym z możliwych rozwiązań jest skontaktowanie się z wierzycielem z prośbą o wyznaczenie pełnomocnika w Polsce, który będzie go reprezentował w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego. Dobrym pomysłem będzie także przedłożenie do Sądu przetłumaczonych kart do głosowania, pouczeń oraz propozycji układowych, a także kontakt z Sądem w jakich czynnościach w związku z doręczeniem możemy go wesprzeć.
